People
De Kazachen zijn vriendelijk, ge-interesseerd, nieuwsgierig en trekken zich niets aan van de taalbarriere. Ze spreken ons aan, ze willen weten waar we vandaan komen en wat we doen in Kazachstan, ze willen onze leeftijd weten en of we getrouwd zijn. Ze zijn bezorgd, ze willen helpen, ze laten ons ons welkom voelen. We moeten ons warmer kleden en meer eten en trouwen (met hen). Platzkart De manier om te reizen in Kazachstan, je legt grote afstanden af en komt in contact met lokale mensen. Het is weinig comfortabel maar wordt volledig gecompenseerd door de sfeer en gezelligheid in de wagon. Het is een goedkope manier van reizen, het vervoer en de overnachting in de trein kosten evenveel als een overnachting in een hostel. Omdat de afstanden zo groot zijn is de trein ook de enige manier om door Kazachstan te reizen. Lees artikel Activiteiten Toerisme is zo goed als onbestaande in Kazachstan zo ook de activiteiten. Er is niets te zien maar wel te beleven. Weetjes Met Russisch kom je al ver in Kazachstan. De munteenheid is Tenge. Het budget dat we spendeerden per dag per persoon is 17,92 euro. Waarom naar Kazachstan reizen? Naar Kazachstan reis je niet voor de sites en activiteiten. Naar Kazachstan reis je voor de beleving, de lokale bevolking en de interactie hiermee. |
Transport, een ander verhaal dan Kazachstan. Het gebeurd veelal door shared taxi’s en Mashrutka’s en enkel tussen de grote steden met treinen. Er is ook een high speed trein en stations zijn uitermate goed beveiligd, het lijken wel versterkte burchten. Zelfs voor het kopen van tickets is er een identiteits- en inhoud van handtas controle. Hierdoor hebben we minder contact met de lokale mensen dan in Kazachstan. We wachten regelmatig lange tijd om taxi’s of Mashrutka vol te krijgen.
De mensen, ze zien er minder Aziatisch uit maar meer Turks. Ze zijn terughoudender maar spreken beter Engels, nog steeds even gastvrij. Hun eerste schroom overwonnen aarzelen ze niet om een conversatie te beginnen of ons uit te nodigen voor de Chai. Eens bij hen thuis, krijg je vaak ook nog een bed aangeboden. We hebben de indruk dat de mensen minder vrij zijn in hun doen en laten. Dat alles meer georchestreerd wordt en zien hierin misschien een verklaring voor hun initiele terughoudendheid. Getuige hiervan zijn de overdreven controle in de stations, eerder nog voor de lokale bevolking dan voor ons toeristen en de te volgen toeristische paden in steden als Samarkand. Lees artikel Ook het geld is een vreemd gebeuren. Er is een schaduw economie waarbij Euro en Dollar meer dan het dubbel waard zijn van hun officiele waarde. De zwarte markt is zo ingeburgerd dat hiermee ook rekening wordt gehouden in prijzen voor hotels en hostels. Eens buiten de grenzen is de Oezbeekse som niets meer waard. Lees artikel Oezbekistan heeft meer cultuur te bieden en een rijkere geschiedenis. De paden zijn echter zo opgelegd dat het zijn charme ook deels verliest. Wij geven de voorkeur aan de minder bekende en verder afgelegen plaatsen, zoals Termiz om achter de facade te kunnen kijken. Tip: Probeer contact op te zoeken met de bevolking door te couchsurfen en op uitnodigingen in te gaan (ook al zou dit in Belgie ondenkbaar zijn), zo nu en dan eens een vreemde vertrouwen. Oezbeken zijn nu eenmaal gastvrij. Weetjes Munteenheid is Sum. De zwarte markt heeft grote invloed op de waarde van de Sum. Het grootste biljet is 5000 sum = €0,7. Een meervoorkomend briefje is 1000, hou maar wat plaats in uw handtas (of bh-cup groter) voor stapels geld. Hier wordt Engels vaker gehanteerd, Russisch spreken kan u nog verder brengen, tot in de leefruimte van lokale bewoners. Dagbudget: €33,12 : Aral Sea en andere extra kosten waren doorslaggevend; €407 voor 2 personen, visakost is €85 per persoon. Zonder de Aral Sea komt het dagbudget op €17,5. Waarom naar Oezbekistan reizen? Er zijn enkele mooie steden, maar onze meest memorabele momenten waren aan de Aral Sea, Khiva city en het zuidelijke onbekende Termiz – Sayrob. |
Vreemd genoeg vertellen de Tadjiken ons dat naar Oezbekistan reizen een probleem en dat de mensen in Oezbekistan niet vrij zijn. Terwijl in Tadjikistan controle en overheid duidelijker aanwezig zijn en alle sociale media gecontroleerd of zelfs geblokkeerd zijn. De Tadjiken zijn dan ook zeer ge-interesseerd in onze verhalen en ervaringen in Oezbekistan. Velen willen ook naar Oezbekistan reizen, maar de administratieve rompslomp maakt het hen onmogelijk op dit moment. Een affiche met de president hangt in elke straat wel ergens tegen een gevel, is dit bij een school dan is het met een kind aan de hand, gaat het over de bergen, dan staat hij ook in de bergen, bij een hospitaal, dan bezoekt hij zieken, etc. Hier geen grote treincontroles, maar er zijn dan ook geen treinen (of niet veel). Wel veel megalomane bouwwerken en monumenten, oa de grootste vlag ter wereld in Dushanbe. Dit is heel eigen aan heel centraal Azie om het/de grootste te hebben. Gek genoeg willen ze zich maar al te graag peilen met de westerse wereld, dit is te merken lokale affiches van hun monumenten naast de bekende landmarks als het vrijheidsbeeld of de Eiffeltoren.
96% van Tadjikistan zijn bergen waarvan het westen de grote steden bevat, de rest van het land is de Pamir regio. Hiervoor is een aparte permit nodig om deze te kunnen bezoeken en deze regio is ontoegankelijk in de winter. Onze route beperkt zich dus van Dushanbe, richting Khujand en verder naar de Kyrgyzische grens. Weetjes De munteenheid is Soumoni. Wij hebben hier tot nu toe enkel ge-coughsurfed en de grote afstanden ge-hitchhiked, wat een grote invloed heeft op ons dagbudget. Een visum kost 55 euro per persoon. Lees artikel Waarom naar Tadjikistan reizen? In de zomer om te gaan trekken of offroaden in de bergen, langs de meren en de Pamir highway. Tadjikistan biedt prachtige panorama’s! |
De trekpleister van Kyrgystan is de natuur en de landschappen, besneeuwde bergtoppen, spectaculaire passen, hel blauwe meren, vlaktes met wilde paarden,… Bovendien hebben ze in Kyrgystan ingezien dat toerisme een belangrijke bron van inkomsten kan zijn en dus wordt het toeristen niet moeilijk gemaakt. Er is geen visum nodig en alles is goed voorzien. De mensen spreken vrij vlot Engels en zijn vriendelijk en gastvrij zoals overal in de regio en ze zijn ook weer opener dan in Tadjikistan maar vooral ook dan in Oezbekistan.
Ook hier is iedereen nieuwsgierig naar Oezbekistan. Dat land is zelfs voor zijn buren bijna onbereikbaar door strenge visum regels. Liften gaat behoorlijk vlot en we kunnen grote afstanden afleggen, logeren doen we ook hier via coughsurfing. Doordat er geen kost is voor een visum en onze transport- en logementskosten zo goed als nul zijn, zitten we ook hier ruim onder het dagbudget van 25 euro. We doen bijna een week met de Oezbeekse Som ter waarde van 14 dollar die we omgewisseld hebben voor Kyrgyzische Som, en dat zelfs met 3 personen. In Kyrgyzie is het eten ook smaakvoller, iets minder flauw, af en toe eens een variatie op altijd dezelfde soep, minder schaap en in Bishkek een gigantische supermarkt waar we ogen opentrekken alsof we voor het eerst een supermarkt zien. Hoewel dit eigenlijk gewoon een winkel is als een standaard Delhaize of GB in Belgie. Weetjes Er is een wereld van verschil tussen de 2 grootste steden van het land, Osh en de hoofdstad Bishkek. Osh is meer “Kyrgyzisch” de mensen spreken er Kyrgysisch, het heeft meer iets centraal Aziatisch. Bishkek is op en top Sovjet stijl, brede lanen, gigantische gebouwen in de typische stijl, een grote vlag, parken en fontijnen. Hier wordt ook hoofdzakelijk Russisch gesproken. De bevolking is moslim maar zij die in de Sovjet Unie geboren zijn, zijn geboren als Atheist. De Islam wordt hier zeer mild gepraktiseerd, en we worden er meermaals op gewezen, zeker na de aanslagen in Brussel, dat nergens in de Koran staat dat je mensen mag doden. Ze distantieren zich uitdrukkelijk en volledig van eender wie die sympathieen heeft met IS of van eender welke vorm van extremisme. Waarom naar Kyrgystan reizen? Voor de natuur, om te hiken of te trekken in nog vrij ongerepte bergen. En dit in een Centraal Aziatisch kader met vriendelijke en ongelooflijke gastvrije mensen. |
Meer dan 4 keer zo groot in oppervlakte als België. Het land van Boeddha's geboorteplaats (Siddhartha Boeddha, er zijn meerdere Boeddha's. Een Boeddha is iemand die op eigen kracht endus zonder leraar verlichting bereikt). Hoewel meer inwoners Hindoestisch zijn, de Hindu cultuur is dan ook veel ouder dan het Boeddhisme. Voor zover het uitmaakt. De Nepalezen zijn gastvrij en religieuze groepen leven hier zonder wreveling naast elkaar, of beter gezegd door elkaar. Boeddha is opgegroeid in een Hindoe-familie.
Voor de meeste mensen is Nepal een land waar je als toerist hoort te gaan trekken. Trekking is voor mijn bezoek in Nepal geen prioriteit geweest, ook omdat een trekkingpermit geld kost. In de bergen rondwandelen kost hier dus geld. Tenzij je zoals mij van dorp tot dorp of van stad tot stad gaat. Nepal heeft de hoogste berg, Mount Everest (8848m hoog), maar ook 7 andere bergen uit de top 14 hoogste bergen ter wereld zijn in Nepal gelegen. Het zuiden van Nepal is lager gelegen, het noorden is de Himalaya (wat plaats in de sneeuw betekent). Kathmandu is de hoofdstad en is dan ook gigantisch. Verschillende wijken en dorpen zijn deel van de stad geworden. De luchthaven ligt rechts aan de rand van de stad. Openbaarvervoer bestaat hier vooral uit taxi's (in allerlei vormen) en bussen. Busparken om buiten de stad te geraken. De stadbussen, ook in allerlei vormen, zijn niet zo duur. Maar ergens geraken neemt tijd. Er is weinig duidelijheid over wanneer en waar er een bus komt. U bestemming naar de schreeuwers roepen en erop springen. Vraag hen waar je moet uitstappen. De kans is bestaande dat ze u een andere volgende bus aanwijzen en dat je de hele stad rondrijdt. Gps in de hand kan helpen. De bussen zijn hoe dan ook stamp vol en bagage is een last. Bij de 'grote' afstanden kan je ze op het dak plaatsen, ze vast klikken is wel aangeraden. Het wordt een hobbelige rit. Stoelen en mensen die tegen u aan vliegen, of andersom. Misschien wel een slapend zweterig kind op de schoot en stof, Kilo's stof inademen in Nepal is een garantie. Koop een vervelend mondmasker. Ook ik heb hier aan toegegeven. Wees optijd voor een ticket zodat je een beter zitje hebt, of een zitje in de eerste plaats. Verder is de motorcycle het vervoersmiddel bij uitstek. En straten oversteken is dan ook ogen op u gat hebben. Vooral omdat het links aanhouden niet zo consequent wordt toegepast. De Nepalezen zijn goed geschoold en vrouwen emancipatie en developement zijn naast management en IT een populair vak. Het kasten systeem is nog steeds aanwezig, maar de jongere generatie nermt het minder nauw met de regels en heeft stillaan minder kennis over bepaalde tradities en gewoontes. Meestal zijn de Nepalezen grappig en gastvrij. En de hippies die een eind geleden hier kwamen voor weed, hasj, spiritualiteit enz heeft er misschien ook voor gezorgd dat de Nepalezen ook van deze gratis plant gebruik maken. Zowat overal in Nepal is het te verkrijgen en wordt het geconsummeerd. In Thamel, de toeristen buurt van Kathmandu, hoor je voordurend gefluister van louche mannetjes die je wat willen verkopen. Thamel is vooral een dure plek waar niets te doen valt behalen shoppen, geld spenderen en uzelf volproppen met niet al te lekker westers eten. En een poging voor wat dronken te geraken met een duur biertje. De kleinere minder toeristische dorpen zorgen voor meer contact met de bewoners en gastvrijheid en plezier. Een hele dag vult zich snel en kost geen geld. Je springt in een auto of tractor die jouw richting uit moet, wordt uitgenodigd voor een maaltijd, weed of een biertje en wordt misschien wel een bed aangeboden. Weetjes: Een koe is net als in India heilig. Een hamburger eten is dan ook het meest Westerse dat je hier kan doen. De munteenheid is roepies. Een dagbudget van is zeer haalbaar. Goedkoper kan altijd. Electriciteit en internet is niet altijd eenvoudig. India probeert dan ook politieke macht uit te oefenen en zelf kinderen beseffen wat India doet. Er is een power app om het schema op te volgen. Het wordt namelijk verdeeld in regio's. Als je geen electriciteit hebt, heeft een andere regio dat wel. Een jaar geleden heeft een grote aardbeving, op de schaal van richter, veel verwoest en vele slachtoffers gemaakt. Waarom reizen in Nepal? Het is een klein land, maar behoorlijk van belang in de religieuze geschiedenis van azië. Voor wie wil trekken, geen betere plaats. Vrijwilligerswerk is hier ook nog voor lange tijd nodig. |
Een groot land met een belachelijk grote bevolking. Zo groot dat Jeff, mijn Afrikaans Amerikaanse vriend, wordt gevraagd waar in India hij vandaan komt. De bevolking is zo divers door immigratiestromen en kolonisatie dat de Indier zelf niet weet hoe die eruit ziet of waar die vandaan komt. De cultuur van dit land vatten en begrijpen zou dan ook jaren studie vergen. Maar het beeld dat door reisbureaus en media wordt geschept is te simpel en geconcentreerd op enkele bevolkingsgroepen. De tulband en de sari, de Taj Mahal in Agra, sloppenwijken in Mumbai en de hoofdstad Delhi, party place Goa, de Hindu religie en taal, bolliwood wordt vaak door elkaar en samen in beeld gebracht als India. De taal Hindi is een taal die over geheel India wordt gebruikt als communicatiemiddel, enkel in een paar staten is het de eerste taal. In een land zo groot worden er veel meer talen gesproken en is ook Engels een belangrijke taal die wel verspreidt is en zelfs zo in hun vocabularium geworteld zit dat elke reclame op tv minstens 5 Engelse woorden bevat en voordurend in dagdagelijks taalgebruik wordt toegepast. Zo is het ook dat ik niet in het Engels kan communiceren op een trein, maar wanneer hij mijn loon vraagt met hulp van een andere man en lichaamstaal hij perfect de cijfers in het Engels verstaat, onderhandelen kan zeer zeker in het Engels. Jongeren uit Mumbai, ontmoet in Goa, leren op school in het Engels en Hindi is enkel een subject. Het neemt hen tijd om cijfers in het Engels naar Hindi te vertalen, er is zelfs twijfel. De tulband wordt gedragen door onder andere Sikhs, een Islamitische religie. De Taj Mahal is gebouwd door een. Mongolie heeft ook India veroverd zoals het dat met andere landen doet. Tibetaanse Buddhistische kloosters vlak bij pakistaanse, chinese en Nepalese grens. Kort gezegd er is veel te bezichtigen en weinig te begrijpen in één oog opslag.
Er wordt wel vaker gezegd: 'India, you love it or you hate it'. Wel India doet me persoonlijk niet zoveel. Geen haat, geen liefde, maar een eenvoudige neutrale houding. Het is goed voor een tijdje door te reizen. Ik ben opzoek naar ervaringen, hoe mensen op andere plaatsen ter wereld leven. Hier kan ik simpelweg zeggen. Mensen leven op elkaar. Religies en culturen boven, onder en tussen elkaar. Op een of andere manier functioneert India. Een vorm van verdraagzaamheid tegenover elkaar, en teveel tegenover hun overheid die weinig geeft om het individu. India is volkomen normaal en logisch hoe en wat er gebeurt gezien zijn geschiedenis en invloeden van het Westen. Het heeft zeker zijn schoonheid in mensen en hun gedrag en in zijn natuur. Maar India is ook een schoolvoorbeeld van een Kapitalistische maatschappij die de Westerse cultuur en gewoontes imiteert en nabootst, letterlijk of soms op hilarische wijze fout geinterpreteerd en toegepast en soms aangepast aan eigen cultuur. Dat zorgt in mijn ogen voor een vreemde mix van dingen die soms te belachelijk voor woorden zijn. Iets wat je enkel kunt komen beleven. (Op geen enkele wijze wil ik hier mee zeggen dat de Westerse cultuur, maatschappij of leefwereld beter is. Integendeel.) Indiers zijn geen vechters, in de zin dat ze opkomen voor hun rechten als mens, maar overlevers. Als Westerling op visite komen is of samen overleven, India ontvluchten, of een onwetende zonnenbril opzetten die alle gevolgen van een groot land met een te grote en diverse bevolking in een kapitalistische maatschappij met kastensysteem, white supremacy en economisch belang in huidige situ en zijn geschiedenis, alsook die van Westerse kolonies en zijn afhankelijkheidstrijd voor, na en tijdens wereld oorlog 2 weet te negeren. Redelijk haalbaar als je enkel de Westerse luxe en prijzen neerlegt voor u reis. Maar gewoon mee leven zoals het hier is is ook een groot deel van de fun. Starende blikken heeft niets te maken met hun cultuur. Een veel vorkomende melding of waarschuwing voor de Westerse toerist: Indiers staren en dat is normaal. Wel dat is het niet! Openbaar vervoer: zie artikels. Trein Avonturen, Tourist Bus Weetjes: 25% van de wereldbevolking leeft in India en na China is dat het land met de grootste aantal inwoners, beide landen zijn de enige die meer dan 1miljard inwoners hebben. Religies en talen. De munteenheid is Indische Roepies. Na Indonesia en Pakistan het grootste Islamitisch land. |
Het is misschien wel DE toeristenbestemming van Azie, mede omdat het zo eenvoudig is om hier te reizen, maar ook omdat alles wat een toerist begeren kan hier mogelijk is. Tijdens de Vietnamese oorlog hebben de Amerikaanse militairen het vissersdorpje ontdekt en is de plek veranderd tot een beruchte hoofdstad voor sekstoerisme. Wanneer goedkope lange afstandsluchten mogelijk werden is de plek volledig omgetoverd tot wat ze nu is. De reputatie en de mogelijkheid om goedkoop te vliegen heeft bijgedragen aan de grote aantallen toeristen. Deze feestreputatie en uglu tourism is ook een deel van de cultuur geworden. Voor wie het echte Thailand wilt bezoeken, het is wat het is voor een reden. Dit is deel van de cultuur. Er zijn enkele pogingen gedaan om de aard van het toerisme te veranderen. Zo is het handelen in minderjarigen moeilijker geworden en werden deze daden ook werkelijk gestraft, en en is pedofilie eerder verplaats naar zijn buurlanden Laos en Cambodia. Verder zijn weinige dingen nog authentiek en worden vorige culturele gewoonten en gebruiken in stand gehouden voor de toerist. Als bron van inkomsten houden long neck tribes hun lichaamsmodificatie in stand en dragen sommige tribes goedkopere Chinese plastieken kopijen van hun oorspronkelijke arbeidsintensieve klederdracht. Of is een floating market enkel een toeristische attractie en wordt het verder nog weinig gebruikt door de Thaise bevolking zelf. De corruptie van het land maakt ook de meeste van de uitvoerende autoritaire macht een lachertje, aangezien hun macht volledig vervalt bij een simpel telefoontje naar de juiste persoon. Dit lijkt soms bij de bevolking te zorgen voor een belachelijke drang naar macht en gezag. Zo kan iemand aan een busticketloket u 10 minuten laten wachten voor geen enkele grondige reden, gewoon omdat het kan. Dit lijkt voor hilarisch vervelende situaties waarbij de persoon in kwestie onmiddellijk ontslagen zou worden in een Westerse wereld waar zelfs een magazijnier meer verantwoordelijkheid draagt en moet opnemen door de werkdruk. Of is het mogelijk dat iemand u met een lang gezicht hoort te bedienen in een restaurant, maar bij de afrekening nog geen som van 150+65 kan maken zonder rekenmachine. Ook het schoolsysteem is zo fout en draait om eenvoudige machtspelletjes. Dit alles zorgt voor een zekere onbekwaamheid bij mensen die effectief enige macht bezitten. Zo moet je voor een Chinees visa minstens een week elke dag naar het applicatie center om een poging te doen alles met alle documenten af te leveren omdat de mensen in het center geen inlevingsvermogen, logisch denken of een verantwoordelijkheidsgevoel hebben, maar eerder handelen met een machtsillusie. Een zelfde visa proberen verkrijgen in Japan zou waarschijnlijkheid heel wat efficiënter verlopen aangezien het land een pak meer gestructureerd werkt en bureaucratie wordt toegepast. En dus datums en logica belang hebben en waarom staren en herhaaldelijk controleren van het aantal lettertjes in een naam net iets minder hoog scoort in het prioriteitenlijstje. Al dit maakt desondanks veel mogelijk in Thailand en is daarom zeer geliefd door de gemiddelde toerist of reiziger. Dingen kunnen er gek aan toe gaan en ook wel af en toe eens uit de hand lopen. In geen geval zullen de Thaise bevolking veel genade hebben met de rijke blanke toerist.
Weetjes: Bureaucratie is nep, alles kan wanneer je de juiste contactpersonen hebt, of alles kan tegenwerken wanneer je geen helpende hand hebt. Real rural Thai culture bestaat niet meer. Toerisme heeft een enorme impact gehad op de cultuur. Ugly tourism is overal, wat elke vunzige of illegale praktijk in eigen land hier mogelijk maakt. Vooral in de hand gewerkt door corruptie. Het Amerikaanse leger doet trainingen en oefeningen met het Thaise leger. Amerika heeft geholpen bij de heropbouw van het land waardoor de relaties met Amerika zeer goed zijn. Zo kan een Europeaan geen zaak starten zonder een Thai mede eigenaar te maken, een Amerikaan kan dat echter wel. Waarom reizen naar Thailand? Voor een kersverse backpacker of eender wie dat voor het eerst de stap maakt om buiten eigen continent te reizen is Thailand een goede keuze. De cultuurschok is miniem en er is weinig gewoonteverandering nodig. Thailand is ook een goedkope vliegbestemming en werkt al een centrale poort naar de rest van Azie. |
Het noordelijke deel van het land is een landschap dat ik nog nooit eerder heb mogen ervaren en bewonderen gedurende mijn gehele wereldreis. Ik had hoge verwachtingen van het noordelijke Thailand. Ik had al eerder het zuidelijke Laos gezien waar het leven rond de Mekong draait, zowel locals als ik hebben rond deze rivier geleefd rond de 4000 eilanden vlak bij de Cambodjaanse grens. Maar het noorden is geheel anders. Ik heb steeds gelift in Laos en de wegen in het noorden zijn gevaarlijk fantastisch, of fantastisch gevaarlijk. Een 70km kan een halve dag duren, de smalle banen kronkelen zich een weg door de bergen. Laotianen stoppen niet vaak om een lifter mee te nemen. Het zijn voornamelijk Chinese business mannen dat door de bergen scheuren aan hoge snelheden, langs de hill tribe dorpjes, kippen, koeien en kinderen die aan de zijkant van de weg lopen en leven, en bereidt zijn ons mee te pakken. Niet eenmalig hebben we een accident gezien, sterker nog we hebben een Chinees gehad die een Chinees op motorcycle had aangereden terwijl wij in zijn auto zaten als passagiers. Zelfs met Chinese snelheidsduivels gaan de km traag voorbij in een ongelofelijk prachtig landschap. Tijdens regenachtig weer zag ik een acht tal regenbogen, nog nooit eerder zo helder kleurig en dichtbij meegemaakt als hier, ze leken wel vanuit de bergen in de lucht gespuwd te worden. Dit is meteen ook de reden waarom je noordelijk Laos moet bezoeken. De natuur zou bij de wereldwonderen kunnen horen. Daarnaast zijn de Hill tribe mensen bijzonder. Ze zijn migranten met eigen cultuur en geloof, en ondanks hun hard bestaan goedgezinde vriendelijke mensen met kinderen die je altijd welkom heten met een glimlach. Soms zijn deze Laotianen schuw, maar het weinige contact dat deze mensen hebben met blanken zijn waarschijnlijk eerder een positieve ervaring. Zo zijn er expats die scholen en andere faciliteiten proberen opzetten. Die zijn dan ook nodig aangezien de scholen vaak enkele dorpen verder liggen en dus een hele wandeling neemt langs deze gevaarlijke wegen. De mensen zijn vaak door de overheid daar geplaatst en hebben het zeer moeilijk om het land te bewerken en hebben een zeer saai dieet. Vele kinderen leiden aan een tekort aan vitaminen en nodige voedingsstoffen en vullen hun buik voornamelijk met sticky rice. Ze leven letterlijk van wat de natuur te bieden heeft en als ze kunnen schieten ze met handgemaakte geweren op de dieren in het woud, bedreigd diersoort of niet. Zo doen ze een aantal illegale praktijken, ook opium wordt in deze dorpen nog gebruikt en gemaakt. Liften brengt je dichter bij de mensen, zelfs al wordt je vaker door een Chinees opgepikt. Zo hebben we enkele keren bij de locals overnacht op deze wegen, als ook in tempels, omdat de nacht al had toegeslaan en we niet verder konden liften.
De Laotianen lijken mij in het algemeen minder gelukkig dan zijn buren. Is dit omdat ze dan ook het armste land zijn van Zuid Oost Azie? Omdat ze het meest gebombardeerde land ter wereld zijn? Of omdat ze met corruptie te maken hebben? De buurlanden kampen minstens zoveel met corruptie en hebben ook al wat oorlog en miserie gehad. Maar armoede heerst zeker wel in het land, ook is het leven in Laos niet goedkoop, althans als je niet van de natuur leeft. Een heleboel producten worden ingevoerd en door watertekort is er ook minder rijstproductie. Hoe dan ook ga je waarschijnlijk meer dan eens te maken hebben met een poging meer geld uit je zakken te halen dan nodig. Zeker in stedelijke context, die hebben door hun vele tempels en culturele waarden ook meer toeristen en zijn veelal weinig van wat ze voor het toerisme waren. Die dat in toerisme werken hebben veel concurrentie en de minder betaalde jobs zijn misschien wel voor hard werkende studenten en de hill tribe mensen die in de steden hopen op een beter leven en geld proberen te verdienen voor hun familie en educatie. Veel Boeddhistische families sturen hun kinderen naar de kloosters om een gratis educatie te krijgen, ook zijn er vele weeskinderen in de kloosters te vinden. Het Boeddhisme is dus een business en leerschool geworden voor jongens. Telefoons, Facebook, sigaretten (gerookt door jong, soms 10 jaar, en oud), geld en andere dingen zijn zaken die je nu ook in tempels tegen komt. Luang Prabang, ooit een hoofdstad, is nu een toeristische trekpleister die voornamelijk zich heeft aangepast aan de normen van de toeristen, vol tuktuks, restaurants en hotels. Zeer geliefd bij toeristen, omdat het mooie gebouwen zijn en propere straten met de nodige charme. Vele locals leven eerder een beetje verder uit het stadscentrum en de ochtendceremonie waar monniken voor rijst gaan bedelen in de straten is nu meer een attractie voor toeristen waar zijzelf de rijst gaan uitdelen, de locals komen niet meer opdagen omdat ze liever niet respectloos en als zoogdier behandeld willen worden. Ook sekstoerisme en ugly toerisme hebben hun impact op het land, voornamelijk Vang Vieng staat erom bekend. Een dorpje met zeer mooi landschap, maar in het centrum vindt je vooral dronken toeristen die half naakt, in bikini, op het straat lopen en norse locals die niet altijd gelukkig lijken te worden van hun nieuwe bron van inkomsten. Het Oosten van het noorden lijkt net als het zuiden van het land minder te worden bezocht. Hier zijn enkele toeristische attracties zoals de plain of jars en de grotten waar de Pathet Lao zijn hoofdkwartier had gevestigd. Boeiend en redelijk goede uitleg op beiden plekken. Grotten en watervallen zijn overal in het land en bijna alle grotten hebben wel gediend als bescherming voor de bombies. Laos is niet eenvoudig om te bezoeken buiten de toeristische paden, maar heeft zoveel meer charme en de mensen zien er gelukkiger uit met minder (toeristen). Zeer zeker zullen Laotianen een dubbele prijs vragen aan toeristen, maar dat kan onderhandeld worden. Eten en accommodatie is niet goedkoop, maar heeft ook te maken met het feit dat weinig Laotianen uit eten kunnen gaan en het soms moeten doen met $3 per gezinshoofd. De beter betaalde jobs worden vaak door Chinezen uitgevoerd omdat de Laotianen de kennis en educatie missen. Ook het transport is niet goedkoop en ook daar wordt wel in gesjoemeld. Verder wordt er voor alles inkom gevraagd, elke waterval, een hill tribe dorpje, eenders wat. Als er geen geld wordt voor gevraagd dan weet je simpelweg niets af van het bestaan ervan en moet je er toevallig belanden. Of liften. Niet mijn favoriete land, maar toch een bezoekje waard. Het zet wel aan het denken wat toerisme teweegbrengt. Zelfs de grote steden zijn eerder kleine dorpjes en door de kleine populatie is de impact redelijk groot. De plekken worden niet meer geleefd door locals en er zijn weinig jobs die buiten het toerisme vallen. Het is moeilijker om het levendige stadsleven van de locals terug te vinden. Weetjes De lokale munteenheid is kip, voor Nederlandstalige is dit lichtjes humoristisch. Waarom naar Laos reizen? De natuur van het noorden is onbeschrijfelijk en ongezien. Buiten de toeristenpaden heeft het land eindeloze charme en de oorlogsoverblijfselen, zowel in cultuur, natuur en in de ogen van de mensen, zijn leerrijk en aangrijpend. Maar ook de toeristenpaden zijn confronterend, voor vele vervelend ongemak, maar ook begrijpelijk als je ziet hoe een grote impact dit heeft op hun lokale leven. De rijke toerist moet daar zo nu en dan voor boeten. |
Eens van de toeristische paden is Cambodja een en al kleine dorpjes met houten hutjes op palen. Een prachtig land en mijn favoriet in Zuid Oost Azie, toch buiten de toeristische capitolen Phnom Penh en Siem Reap. Waarschijnlijk is Sinhoukville evenredig of erger, eerder dat laatste. Maar waar ik niet geweest ben kan ik niet over oordelen. Cambodian people’s party is een slogan die in elk hoekje van het land is terug te vinden aan de rand van de weg. Wanneer ik de grens met Laos overstak en voor het eerst zo een bord tegen kwam, hoewel het bord eerder een politieke betekenis heeft, is het voor mij een omschrijving van de Cambodjanen met een knipoogje. Cambodia heeft vele toeristen, maar op geconcentreerde plaatsen. Eens daarbuiten begeef je je op het platte land. Niet veel spectaculairs te beleven op de Cambodjanen zelf na. Maar zelfs in de hoofdstad Phnom Penh zijn de tuktukdrivers eerder gewoon wat aan het dollen. Wanneer ik beleefd: “No, Oakun.” zeg (Nee, dank u.) en dit twee maal herhaal, want de ene tuk is niet zeker of je ook nee tegen hem zou zeggen als je dat net tegen de andere hebt gezegd, zegt een derde dit opnieuw al lachende. Ze hebben tenslotte niets beters te doen. Het Museum in Phnom Penh is zeer de moeite, read more.
De oorlog wordt in Cambodia zeer normaal mee omgesprongen, in die zin dat er gewoon gebruik van wordt gemaakt als een vorm van inkomsten. Aan de killing caves in Battambang wordt je vergezeld door kinderen die een centje extra willen verdienen en je daarvoor in de plaats de weg wijzen en met gebaren taal en enkele woordjes Engels uitleggen hoe en waar de babies en mensen naar beneden werden geduwd. Verder wordt dit gewoon als een deel van het leven aanvaard. Waarschijnlijk vreet het aan hen, maar dit tonen ze niet. Cambodjanen zijn vriendelijk en goedgezind met hartelijke glimlachen. Hoewel het land nog vele problemen kent en de voorgaande zeker nog niet is vergeten. In Siem Reap roepen de tuktuk drivers je al van aan de overkant van het straat, te lui om tot bij u te komen (in India zouden ze u ondertussen al bijna overreden hebben en dan vragen of je een tuk nodig hebt). Maar ik heb een gratis tuk gehad wanneer ik buiten de stad wou liften en heb vriendelijke drivers ontmoet. Ook heb ik een paar dagen gecouchsurfed en naast een tukgezin geleefd. Die mensen hebben weinig inkomsten. Ik heb in vele tempels geslapen zowat overal in het land en het gehele land meermaals al liftend doorkruist. Wanneer ik voor de tweede keer weer in Cambodia terecht kwam, na Laos en Vietnam, herinnerde ik me meteen weer hoe graag ik dit volkje en hun land heb. Weinig toeristisch verkloot doordat de attracties niet in overvloed aanwezig zijn en door zijn donkere, maar toch recente geschiedenis. Weetjes Als je hier naar de ATM gaat komen er dollars uit de automaat. De dollars is hun betaalmiddel, de Rial is als het kleingeld. Je bent dus voortdurend in dollars en Rial aan het rekenen en betalen. 1000 rial is $0,25. Waarom naar Cambodja reizen? Hopelijk kom je hier niet voor het sekstoerisme, maar zoals iedereen uiteraard voor Angkor Wat. Als doorsnee toerist is er weinig naast deze tempelstad te beleven, maar voor wie komt voor het ontdekken van de Aziatische cultuur is dit een fantastisch land. Rijstvelden, kleine dorpjes die gewoon leven rond de Mekong en hun ding doen, tot het voelen van de kolonisatie in deze regio, maar ook de impact van toerisme op nog niet overbevolkte landen met giga steden is hier helder aanwezig. Zeer zeker zal je hier wel eens afgeript worden en als toerist behandeld worden, naargelang waar je bent krijg je een glimlach, of een dollar teken op je voorhoofd gespeld. Hoe dan ook heb ik van geheel zuid oost Azie de meeste memorabele herinneringen met locals en de meeste lol gehad in Cambodja tot nog toe. Hier kom je met gemak in contact met de locals, terwijl het in andere landen soms niet van zelfsprekerd is, buiten die dat in toerisme werken gerekend. In vergelijking met Thailand en Vietnam is dit land nog een pak minder Verwesterd en is de impact van toerisme hier minder voelbaar dan in Thailand, Vietnam en vooral ook in Laos waar in mijn ogen sommige stadjes, de weinige die Laos rijk is, volledig zijn overgenomen door toeristen. Er is op sommige plaatsen in Laos bijna geen local te vinden die niet in toerisme werkt, en de locals leven buiten het stadscentrum terwijl de toeristen een rijke keuze hebben aan hostels, hotels en restaurants in het centrum. Dit is wat Cambodja anders maakt. |
Anders dan Laos en Cambodja is Vietnam redelijk goed ontwikkeld. Het land heeft een populatie van 90 miljoen en heeft dus een veel grotere bevolking. De steden hier zijn dan ook effectief steden en liggen voornamelijk langs highway 1 die van noord naar zuid gaat langs de kust. De grens met Laos en Cambodja is meer of the beaten track en minder bevolkt, meer bergen en ook nog vele onontplofte bommen, de weinig bezochte Ho chi Minh trail waarlangs de buurlanden werden voorzien van munitie en andere steun om zo het communisme te verspreiden en tegen de Amerikaan te vechten, de strijd die ze gewonnen hebben. Na de Vietnam oorlog zijn er aan de andere kant van de grens dan ook communistische regimes aan de macht gekomen. Naast Amerika waren de koloniserende Fransen ook de vijand geweest (japan en China hebben ooit ook hun vijand-statuut behaald) en hiervan zijn nog vele bewijsstukken terug te vinden. Zo is Dalat een fijn oord in de bergen waar de Fransen graag wat afkoeling zochten. Verder zijn enkele plaatsen Russisch geworden. Door de massale toestroom van Russen die er dingen openen en er een Russisch vakantieoord van hebben gemaakt. Net zoals de massale toestroom van Russen in Pattaya en Pukhet in Thailand, maar daar is het een net iets minder mooie vorm toerisme. Hoewel de Vietnamezen niet zo een grote liefhebber zijn van Chinezen hebben ze wel heel veel cultuur over genomen van China. Wat ook voor zich spreekt aangezien China meer dan een millennium lang over Vietnam heeft geheerst. Vietnam was deel van het keizerlijk China. Hoe de grenzen van het land nu zijn is niet hoe het altijd is geweest. Het zuidelijke deel heeft een iets andere taal dan het noorden en ook andere gebruiken en gewoonten, als ook een geschiedenis. Het zuiden is deel geweest van de Champa dynastie. De Champas hebben Indische invloeden en hebben Hindoeïstische tempels achtergelaten in het Zuiden. Vele Champa’s zijn later uitgemoord bij het creëren van een verenigd Vietnam en het buiten schoppen van alles wat te maken heeft met vorige dominerende heersers.
Boeddhisme en de cultuur is heel anders dan de rest van Zuid Oost Azie aangezien er veel meer Chinese invloed is en het Boeddhisme niet vanuit Sri Lanka en Zuid-India komt, maar langs China is doorgegeven. Geen Terravada, maar Mahayana Boeddhisme. Monniken volgen de leer van Dharma meer strict en leren over de filosofie. Ook is Boeddhisme minder een blinde devotie hier en misbruikt door regerende groepen. (Waarschijnlijk ook omdat communisme religie-loos is.) Monniken eten geen vlees en moedigen niemand aan om voor hun dieren te doden. Ook is het niet simpelweg een gratis educatie, of iets dat een man eens in zijn leven eens hoort gedaan te hebben. Ook vrouwen kunnen eenvoudig de religie of filosofie praktiseren. Ook de architectuur van meeste tempels is Chinees en is versierd met Chinese letters. Verder zijn Vietnamezen onafhankelijk van de westerse cultuur, op enkele toeristische plaatsen na. Dit maakt dat mensen hier niet hun best doen om met Westerlingen om te gaan of zich daar aan aanpassen. Integendeel zelfs door hun min of meer recente strijd tegen Fransen en Amerikanen en hun nationalistisch gedachtegoed om te strijden voor een eigen identiteit en gedachtegoed zorgt net voor een distantiëring in mijn ogen. Nationalisme zit vervat in alles wat de Vietnamese cultuur inhoudt. Uncle Ho heeft namelijk elke Vietnamees, van jong tot oud en man en vrouw, geprikkeld om te strijden voor de bevrijding van hun land, inclusief trots en eer. Weetjes: Een maand rondreizen in Vietnam, zeer waarschijnlijk zie je minstens 1 verkeersongeval. Als je zelf met een motorcycle rondrijd zal je begrijpen waarom. Voor beginners een gevaarlijke bedoeling. De lokale munteenheid is Dong. Enkele toeristentrekpleisters lijken wel Russische badsteden. Saigon heeft verschillende namen gekregen, naargelang de regerende groepering. De Fransen hebben de naam Saigon hergebruikt en na de val van Saigon is de naam van de stad opnieuw veranderd ter ere van Ho Chi Minh. De laatste 15 jaar heeft toerisme een grotere impact gemaakt op enkele toeristenbestemmingen. Ook is het inwoneraantal sterk gegroeid waardoor de kwaliteit van voedsel achteruit is gegaan. Iets waar Europa ook mee te kampen heeft gehad en op chemische wijze oplossingen heeft gezocht. Het gebruik van pesticide in Vietnam (ook in andere plaatsen in Zuid Oost Azie) en opspuiten van vlees en vis producten is dus niet zeldzaam. Waarom reizen in Vietnam? Vietnam is eens iets anders na rondreizen in de rest van Zuid Oost Azie. Vooral ook omdat de bevolking niets geeft om de Westerse toerist en een moderne maatschappij heeft die niet plots en recent lijkt te zijn ontstaan door hulp van de Westerse wereld. Maar op meer natuurlijke wijze is ontwikkeld, met de nodige consequenties van een overbevolking. |