Wat als je ruim op tijd (30 minuten) bent voor je trein, maar er vanuit gaat dat de enige passagierstrein die er staat niet de jouwe kan zijn omdat er een ‘foute’ bestemming opstaat?
Zo geschiede: Kristine en Tati komen flink op tijd aan in het station en zien de trein Mangistau-Aktobe aan het enige perron voor passagierstreinen. We gaan naar een loketje met ons ticket en vragen naar onze trein. Chjas ’12.05u’ is het antwoord. En aldus wachten we. We installeren ons naast de trein en beginnen te picknicken, opgaand in ons gesprek vliegt de tijd voorbij. Tati zegt: “Deze trein staat hier al lang, straks is de onze te laat, hij moet vertrekken.” De trein begint te rijden waarop Kristine zegt: “U vraagt, wij draaien” en kijkt ondertussen naar de tijd. Huidige tijd 12u. Wagons passeren en we kijken ernaar Mangistau – Aktobe Mangistau – Aktobe Mangistau – Aktobe,… Wij hebben als eindhalte Kungrad. Wagon 23 rijdt voorbij, de wagon op ons ticket, en plots zien we Mangistau – Kungrad. Olala! Aiaiai! Oeioeioei! We kijken elkaar stom verbaasd aan en beseffen dat we niets in vraag hebben gesteld, kiekens dat we zijn! Zullen we roepen en een scene maken in de hoop dat de trein een noodstop doet? We kijken elkaar rustig aan en halen onze schouders eens op, gevolgd door een lachbui! Dat gaat ons geld kosten. En dat voor ons duurste ticket tot nu toe, omdat het over een grens gaat (75 euro voor ons 2). Tati blijft bij de bagage, Kristine raapt ticketten, reisgids en beste Russisch bij elkaar en gaat richting loketjes. Ik toon de tickets aan een mevrouw in uniform, ze grijpt me bij de arm, begint te roepen, vraagt allerlei dingen waarbij onze standardzin “nie pa nie maaj” zowat het enige is dat ik met een me-know-nothing-face uitkraam. Een golf van paniek trekt door het station, telefoons gaan, mensen beginnen te rennen en te roepen, een hele troep mensen draven op en ik word naar loket 3 gestuurd, dat loket waar niemand zit. Er komt iemand bij me staan die toch 3 woordjes Engels kent en een mevrouw zet zich aan het loket (degene die ik als eerste mijn ticket heb getoond), er wordt wat op een computer getokkeld en de Engels sprekende zegt tegen mij “3600”… Dat is nu net een probleem, we vertrekken uit Kazachstan en hebben goed geshopt om ons laatste geld op te doen. Geen enkele van de 10 geldautomaten in het station heeft nog geld. Tati heeft nog dollars, het kleinste biljet is 50 dollar. Dit is het enige dat ze buiten Tenge willen aanvaarden, en dus eindigen we met nog voor 40 dollar aan Tenges (een budget voor ongeveer 2 dagen voor ons 2). De oplossing is een trein nemen naar Beyneu, daar wachten en om 2.05u in de trein stappen die we eerder gemist hebben. Bye bye nachtrust maar we komen er wel goedkoop vanaf. Na 3u wachten stappen we in de trein waarbij we ons afvragen of deze zo snel gaat dat we 7u kunnen inhalen. Bij het staren naar de trein wanneer hij aankomt (we willen er geen 2de missen) worden we al aangesproken door een provodnik van enkele wagons voor de onze. Als we goed en wel vertrokken zijn, komen we hem tegen in de gang met een theepot en worden we uitgenodigd voor de Chai. We belanden in een coupe met treinpersoneel voor chai, eten en koekjes. Als ze allemaal terug aan het werk gaan en we zijn uitgepraat keren we terug naar onze plaatsen. Dan kunnen we aan ons avondmaal beginnen. We fixen onszelf een slaatje met brood en het smaakt goed! Om 22.20 zijn we in Beyneu en kan het wachten op de volgende trein beginnen. Uiteindelijk stappen we in de trein waar we oorspronkelijk op hadden moeten zitten. We hopen op nog wat slaap, maar niets is minder waar. Grenscontrole Kazachstan, douane, terug slapen, goed en wel gelegen, grenscontrole Oezbekistan, iedereen opstaan en recht zitten. Dan de Oezbeekse douane. Geen kantje van de wagon doorzoeken ze niet, 1x, 2x, met een hond, nog eens enkele andere douaniers, telkens als we denken dat we kunnen vertrekken, komen er weer nieuwe aan. De controle duurt enkele uren. De totale grensovergang, van Kazachstan door no mens land tot Oezbekistan en de douane daar neemt ongeveer 7u in beslag! Als we eindelijk weer rijden hopen we nog wat te slapen maar dat valt tegen. De trein verandert in een mum van tijd in een bazaar! Een stroom van handelaars loopt door de gang, kleren, eten, gebak, soep,… en money changers. Dat laatste komt ons wel goed uit want wij hebben nog een hoop Tenges waar we vanaf moeten na de gewisselde dollars in het station. We vragen ze te wisselen, we geven de 3 biljetten (14000 Tenge) die we nog hebben af en krijgen 3 stapels van elk ongeveer 1,5 cm! Maar waar steken we die? En dan vallen ons de goed gevulde boezems van de dames hier op.
0 Reacties
|
Related Articles |